Porady – FAQ

Jak prawidłowo położyć kostkę brukową na podjeździe?

Kostka brukowa poddawana jest różnym obciążeniom wywoływanym przez koła przejeżdżających pojazdów. Obciążenia pionowe oddziaływają na podłoże i warstwę nośną. Z kolei obciążenia poziome wywołują ruch obrotowy kostki. Dla uzyskania dużej trwałości podjazdu istotne jest zarówno odpowiednie przygotowanie podłoża jak i ułożenie samych kostek ukośnie do kierunku jazdy (np. 45 stopni) co sprawi, że siły oddziałujące na kostkę przenoszone będą przez jej wszystkie boki. Takie ułożenie nie tylko gwarantuje największą stabilność, ale także najlepiej wycisza odgłosy generowane przez koła pojazdów.

Jakiej grubości kostkę wybrać?

Pater Group oferuje kostkę o różnych grubościach (40, 50, 60, 80 oraz 100 mm). Generalnie im grubsza kostka, tym większe obciążenia może wytrzymać, dlatego projektując otoczenie pod ciężki sprzęt, np. ciężarówki, warto sięgać po grubsze kostki. W większości normalnych zastosowań, kostka Pater Group o grubości 60 mm będzie jednak wystarczająco mocna by oprzeć się działaniu nawet dużych obciążeń zarówno pionowych jak i poziomych. Wychodząc naprzeciw potrzebom klientów poszukujących kostki niewielkiej grubości, firma Pater Group wprowadziła także nowe kostki o grubości 50 mm, która pomimo mniejszej wysokości są tak samo wytrzymałe jak tradycyjne kostki 60 mm.

Podobnie jak w przypadku kostek, produkowane przez firmę Pater Group płyty dostępne są w różnych grubościach. Płyty najcieńsze (np. Solo) mają grubość zaledwie 3 cm i świetnie nadają się na tarasy czy schody. Dodatkową zaletą takich cienkich płyt jest możliwość swobodnego docinania do potrzebnych wymiarów. Płyty o grubości 5 cm świetnie sprawdzają się w przypadku chodników. Z kolei płyty o grubości 6 i 7 cm mogą być szeroko stosowane zarówno pod kątem ruchu pieszego jak i lekkiego ruchu samochodowego. Najgrubsze płyty o wysokości 8 cm wytrzymają także ruch ciężkich samochodów.

Jakiej szerokości powinny być fugi?

Nawierzchnia wykonana z betonowej kostki brukowej jest elastyczną konstrukcją nośną, na którą składają się zarówno kostka jak i fuga spełniająca rolę spoiwa. Minimalna wielkość fugi w przypadku kostek firmy Pater Group wynosi 1,5 mm, a maksymalna 4 mm. Niewłaściwe dobranie szerokości fugi ma bezpośredni wpływ na powstawanie uszkodzeń i dlatego istotne jest, by regulując szerokość fugi w celu uzyskania równej linii kostki nie przekraczać zalecanych szerokości.

Po co w kostkach znajdują się wypustki?

Wypustki znajdujące się po bokach kostki nazywane są dystansującymi i tworzone są po to, by podczas układania kostki pozostało miejsce na choćby minimalnej szerokości fugę. Wymiar wypustki dystansowej – 1,5 mm – nie powinien być jednak traktowany jako wymiar docelowej fugi, której szerokość powinna wynosić około 3 mm.

Czym wypełniać fugi?

Fugi wypełniamy piaskiem o średnicy 0-2 lub 0-4 mm o znormalizowanym wewnętrznym składzie ziarnistym, czyli bez zanieczyszczeń mulistych. Kluczowe jest tutaj stosowanie piasku wypłukanego, tak aby pozbyć się pyłu, który w połączeniu z wodą może wniknąć w strukturę betonu tworząc trwałe zanieczyszczenia kostki.

Jakie są wymagania dotyczące podłoża pod kostkę?

Dobrze przygotowane podłoże kostki ma kluczowe znaczenie dla bezproblemowej, wieloletniej eksploatacji takiej nawierzchni. Prawidłowo wykonane podłoże powinno składać się z kilku warstw. Proces przygotowania podłoża rozpoczyna się od korytowania czyli wybierania niestabilnego gruntu. Następnie na odpowiednio wyrównane podłoże kładzie się podbudowę składającą się z żwiru czy tłucznia (0-16 mm). To warstwa nośna, która powinna zapewniać swobodny przepływ wód opadowych i być mrozoodporna. Podbudowę należy układać warstwami o grubości od 10 do 15 cm zagęszczając każdą warstwę przy pomocy wibratora. Na tak zagęszczoną podbudowę kładziemy ostatnią, wierzchnią warstwę piasku (0-2 mm) o grubości od 3 do 5 cm.

Przy tworzeniu podłoża pod kostkę istotne jest zarówno stosowanie materiałów spełniających wszystkie normy technologiczne jak i dbanie o uzyskanie maksymalnie równej, płaskiej powierzchni. Tylko takie podejście gwarantuje najlepszy i najtrwalszy efekt równej nawierzchni brukowej na lata.

Dlaczego powstają wykwity na kostce?

Wykwity są efektem naturalnego procesu wiązania betonu, podczas którego część wodorotlenku wapnia zawsze pozostaje niezwiązana. Woda z opadów lub taka, która podsiąka kostkę, wymywa niewiązany wodorotlenek wapnia, który następnie, w reakcji z dwutlenkiem węgla obecnym w atmosferze tworzy trudno rozpuszczalny węglan wapnia objawiający się białymi, krystalicznymi wykwitami. Ponieważ skład betonu, a wraz z nim i udział wapnia podlega pewnym wahaniom, a warunki pogodowe są w Polsce bardzo zmienne, zjawisko wykwitów może występować w różnym nasileniu, ale jako takie jest czymś nieuniknionym i nie podlega reklamacji.

Rozwiązaniem jest częste mycie kostki odpowiednimi środkami do usuwania wykwitów, szczególnie w sytuacji, gdy w pobliżu znajdą się drzewa iglaste, których pył zakwasza środowisko i przyśpiesza proces odbarwienia kostki. Dodatkowo kostkę można zaimpregnować, czyli uszczelnić jej powierzchnię dzięki czemu woda nie będzie łatwo wnikać w jej strukturę.

Dlaczego kolory kostek mogą różnić się odcieniami?

Ścisła kontrola nad produkcją zapewnia wysoką jakość produktów Pater Group. Niestety, nawet najwyższe standardy nie wykluczają niewielkich odchyleń w barwie i strukturze powierzchni kostek. Wynika to z naturalnych wahań odcieni barw surowców oraz niewielkich wahań temperatury i wilgotności powietrza. Różnice w odcieniach nie oznaczają jednak niższej jakości wyrobów. W celu zminimalizowania różnić w odcieniach kolorów najlepiej do brukowania używać kostki z kilku rożnych palet. Szczególnie istotne jest to w przypadku układania kostki typu melanż, gdzie z zasady powinno się mieszać kostkę z przynajmniej 3 różnych palet.

Jak dobrze ustawiać krawężniki?

Krawężniki ustawiamy na ławie betonowej, po wcześniejszym wybraniu gruntu i stworzeniu odpowiedniego koryta do wylania betonu. Ława betonowa z chudego betonu ma właściwości stabilizacyjne. Krawężnik o wysokości 30 cm powinien być w połowie osadzony w ławie betonowej, najlepiej wykonanej z dylatacyjnymi przecięciami.

W przypadku ustawiania krawężników istotne jest także dopilnowanie, by pomiędzy poszczególnymi krawężnikami pozostała przestrzeń – fuga, o szerokości 3 mm. Fugę wypełniamy piaskiem albo specjalną elastyczną zaprawą, która umożliwi betonowi naturalne procesy kurczenia i rozkurczania się. Bez fugi, górna – licowa część krawężnika może ulec uszkodzeniu.

Strona korzysta z plików cookies (ciasteczek). Zapoznaj się z Polityką prywatności serwisu.
Rozumiem